Uśmiechnięty raptus

Mieszkańców nie tylko gminy Człopa zasmuciła informacja, że zmarł były burmistrz Zdzisław Kmieć. Sprawujący przez dwie kadencje swoją funkcję dał się wielu osobom zapamiętać być może jako raptus, lecz zawsze uśmiechnięty, dla każdego życzliwy i zaangażowany w życie gminy i jej mieszkańców.

- Był dla mnie jak najlepszy przyjaciel - wspomina Jerzy Pogorzelski. - Zawsze znalazł czas dla innych, interesował się każdą sprawą i był otwarty na rozmowę. Był dobrym człowiekiem, pomagał ludziom i jest to wielka strata. Człopa będzie długo czekała na takiego burmistrza. Był lubiany, choć przyznam, że nie przez wszystkich. Obecnie wszyscy pisząc, czy mówiąc o Zdzichu używają wyłącznie superlatywów i twierdzą, że był najlepszym gospodarzem gminy. Więc dlaczego przegrał wybory?

- Towarzyski, szczery i ciepły człowiek - mówi o Zdzisławie Kmieciu wójt gminy Wałcz Jan Matuszewski. - Samorządowiec z krwi i kości, może czasami zbyt bezpośredni, lecz jako burmistrz się sprawdzał. Był otwarty i przyjazny dla wszystkich, więc jest to wielka strata.

- Razem zaczynaliśmy samorządową pracę i obaj wybraliśmy swoje gminy do realizacji pomysłów - opowiada burmistrz Mirosławca Piotr Pawlik. - Nie bał się wyzwań, twardo stawiał czoła problemom, ponadto był pomocny i przyjacielski. Przełamywał bariery, pomimo różnicy wieku zawsze się dogadywaliśmy. Będziemy o Nim pamiętać.

- Zdzisława Kmiecia zapamiętam jako przyjacielskiego, otwartego i życzliwego, zawsze uśmiechniętego człowieka - wspomina radny wałeckiej Rady Miasta Krzysztof Piotrowski. - Zawsze był duszą towarzystwa, z każdym pogadał i niemal każdego umiał do siebie zjednać. Był moim nauczycielem w szkole podstawowej, był takim pedagogiem, którego się zapamiętuje. Zawsze chętny do rozmowy, miał czas dla każdego i każdemu starał się pomóc. Był stanowczy, twardy i bezpośredni, lecz właśnie te cechy sprawiały, że będzie się Go długo wspominać w przeciwieństwie do „miękkich” i nijakich osób.

- Byłego burmistrza znałem bardzo długo - opowiada obecny burmistrz Człopy Jerzy Bekker. - Razem pracowaliśmy w szkole, w Domu Kultury i urzędzie, a nasze relacje były zawsze bardzo dobre. Niestety trochę się zmieniły, kiedy wystartowałem w wyborach, staliśmy się rywalami i przestaliśmy się spotykać na stopie prywatnej. Staram się nie pamiętać rzeczy niedobrych, jakie zdarzały się w naszych relacjach, a jedynie wspominam te dobre, których było bardzo dużo. Te złe po prostu wyrzuciłem z pamięci.

- Zapamiętałem Zdzicha, mojego przyjaciela, jako uśmiechniętego i życzliwego dla wszystkich człowieka - wspomina Marek Matela. - Razem zrealizowaliśmy wiele ważnych projektów, praca z nim była dla mnie zaszczytem i wyróżnieniem. Był czasami uparty, lecz tylko w słusznej sprawie. Jego najważniejszym celem było pomaganie innym. I ludzie byli mu za to wdzięczni. Zbyt szybko odszedł bardzo dobry i uczynny człowiek.

- Zdzisław był dobrym gospodarzem gminy, choć w wielu przypadkach jego decyzje były kontrowersyjne - wspomina radny Rady Miasta i Gminy Człopa Zbyszek Ślusarski. - Wynikało to z jego charakteru. Był twardy, stawiający na swoim i jak coś zamierzał, realizował to za wszelką cenę. Należy przyznać, że zrealizował wszystkie obietnice wyborcze, a dążąc do celu był konsekwentny, czy się to komuś podobało czy nie. Podejmując jako samorządowiec decyzje liczył się z tym, że nie wszystkim będą się one podobały i wiedział, że będzie grupa niezadowolonych osób, lecz twardo dążył do celu.

- Były burmistrz był dobrym człowiekiem i starał się pomagać ludziom - dodaje inny radny Marian Storman. - Choćby inicjatywa budowy dwóch budynków komunalnych, w których zamieszkało ponad 20 rodzin. Rada zatwierdziła pomysł, a burmistrz go konsekwentnie realizował. Oczywiście miał wielu przeciwników i wiele osób się z Nim nie zgadzało, jednak w sumie był dobrym gospodarzem.

piotr

***

Zdzicha poznałem, kiedy zaczął sprawować funkcję burmistrza. Od początku jedna rzecz rzucała się w oczy. Zawsze był uśmiechnięty. Można było Mu zarzucić, że przedstawiał sprawy zbyt bezpośrednio i nie owijał w bawełnę, lecz z Jego ujmującym uśmiechem problem wydawał się mniejszy. Zawsze chętny do rozmowy, nawet jak odrywałem Go od ważnych zajęć, czy to urzędowych, czy też domowych. I tych rozmów będzie mi brakowało.