Kamienne uczucia

Uzmysłowiłam sobie kilka dni temu, że konieczna będzie zmiana kilku polskich związków frazeologicznych, wyrażeń i powiedzeń. Stare stały się niekatulane. To przede wszystkim: „Być twardym jak kamień” i „Mieć serce z kamienia”. Ostatnie wydarzenia w Warszawie pokazały, że kamienie mają nie tylko miękkie serca, ale także wyższe uczucia. Uczucia, które można obrazić. W jaki sposób? Wieszając na nich tęczowe flagi.

To co stało się w stolicy budzi we mnie głęboki protest. Protest wobec dalszego odbierania praw, dręczenia, obrażania, wytykania palcami i stosowania przemocy wobec środowiska LGBT. Środowiska, które nigdy nie miało (i wszystko na to wskazuje, że długo mieć nie będzie) równych praw. Polakom mało już okazywania pogardy, wstrętu i niechęci osobom o innych preferencjach seksualnych. Oni chcą ich teraz usuwać (!), stąd powstanie stref wolnych od LGBT.

W proteście aktywistki powiesiły na kilku warszawskich pomnikach tęczowe flagi i podniósł się raban, którego skali nikt się nie spodziewał i który pociągnął za sobą dalszą eskalację przemocy i pogardy. Wszystko to dzieje się za przyzwoleniem, żeby nie powiedzieć błogosławieństwem, władz.

Warszawska policja napisała: „W związku z obrazą uczuć religijnych i znieważeniem warszawskich pomników, stołeczni policjanci do sprawy zatrzymali pierwsze osoby podejrzane”. Wytłumaczcie mi, bo padnę trupem, jakie (i czyje) uczucia mogło obrazić powieszenie tęczowej flagi na pomniku? Polską można, tęczowej już nie? Nie chodziło przecież o flagę III Rzeszy. Myślę, że ta ze swastyką byłaby mniej oburzająca niż tęczowa, w końcu hajlowanie w wykonaniu narodowców i organizowanie urodzin Hitlera nie spotkało się z takim zainteresowaniem służb. Czy taka histeria nastąpiła po tym, gdy króla Zygmunta na pomniku przystrojono w szalik Legii? Gdański Neptun wiele razy ubierany był w koszulki z napisem Konstytucja. Duża liczba pomników w całym kraju w ostatnim czasie „nosiła” maseczki ochronne. I co? Nic? Bo pomniki nie zostały w żaden sposób zniszczone, uszkodzone, obrzucone nieczystościami, pomalowane. Jak tak dalej pójdzie i dalej będziemy brnąć w tę groteskową, homofobiczną histerię, dojdzie do aresztowania dzieci, które znieważą tęczą kartkę papieru. A jeszcze jak się okaże, że ta kartka została wyprodukowana z brzozy, od razu kula w łeb.

Czy ktoś się kiedyś zastanowił, skąd się ta tęcza w ogóle wzięła i co symbolizuje? W swoim pierwotnym kształcie oznacza (oprócz seksualności) także sztukę, harmonię, naturę i ukojenie. Co w niej jest więc takiego złego? Co w tym złego, że aktywistki LGBT chciały zwrócić uwagę, że Warszawa należy również do nich, że są Polkami, warszawiankami i poprzez wywieszenie swojego symbolu - flagi, którą cenią i którą uważają za coś dobrego, wartościowego, chcą się również wpisać w to miasto? Upomniały się o swoje miejsce w społeczeństwie. Miejsce, które się im należy.

Wybór był nieprzypadkowy - padło między innymi na warszawską Syrenkę, która ma twarz uczestniczki postania warszawskiego Krystyny Krahelskiej. A czym było powstanie, jeśli nie protestem przeciwko przemocy? Rozumiem, że skoro Polaków razi tęczowa flaga, może również razić zestawienie powstania z tęczą. Śpieszę więc z wyjaśnieniem, że uczestniczki powstania Wanda Traczyk-Stawska i Anna Przedpełska-Trzeciakowska w spocie „Protestujemy, bo pamiętamy” mówią dobitnie, że przeciwstawiają się wszelkim formom wykluczenia, w tym atakom na osoby LGBT. Warto obejrzeć. I pomyśleć. Bo cała ta nagonka wygląda tak, jakby nam nie przeszkadzała tęcza, tylko ludzie, dla których jest symbolem.

PS Bardzo mnie interesuje, gdzie był prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski, kiedy policja brutalnie aresztowała uczestników piątkowej, pokojowej demonstracji i tych, którzy tamtędy po prostu przechodzili? O prezydenta (nie) wszystkich Polaków i jego tolerancyjną córkę nie będę nawet pytać.