21 stycznia w Wałczu uroczyście otwarto (jedno z zaledwie pięciu w województwie) mieszkanie treningowe dla osób opuszczających pieczę zastępczą. Pracownicy Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie włożyli w jego urządzenie tyle serca, że dobrą atmosferę wyczuwa się od progu.

Wstęgę przecięli m.in. marszałek Olgierd Geblewicz, dyrektor Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej w Szczecinie Dorota Rybarska-Jarosz, starosta Bogdan Wankiewicz, burmistrz Maciej Żebrowski i przyszła lokatorka Karolina Lisowska.

Mieszkanie treningowe to jedna z form wsparcia młodych ludzi wkraczających w dorosłość. Powstało w ramach projektu „Nawigator samodzielności”, realizowanego przez Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Szczecinie, którego partnerami są powiaty wałecki, łobeski i szczecinecki. Projekt dofinansowany został kwotą prawie 4 milionów złotych z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Zachodniopomorskiego.

W Szczecinku powstały trzy mieszkania: dwie kawalerki i mieszkanie dwupokojowe, w Łobzie duże dwupokojowe mieszkanie dla czterech osób i w Wałczu mieszkanie trzypokojowe, znajdujące się w budynku dawnego Powiatowego Zarządu Dróg przy ulicy Kołobrzeskiej. W projekcie wzięły udział osoby, które nie mogły już mieszkać u swoich rodzin zastępczych lub wrócić do biologicznych.

- Dobrze współpracujemy z dyrektor ROPS D. Rybarską-Jarosz. Powiedzieliśmy kiedyś, że jest problem z dzieciakami, które opuszczają placówki, nie mają dokąd pójść, ewentualnie są zmuszone wrócić do rodzin dysfunkcyjnych, z których przecież zostały zabrane. W związku z tym Urząd Marszałkowski i ROPS wpadł na pomysł stworzenia takich mieszkań. Cieszymy się, że zaproponowano nam udział w tym projekcie. W pewnym sensie jesteśmy królikami doświadczalnymi, ale bardzo się cieszę, że zaryzykowaliśmy. Naprawdę było warto. Cieszymy się z tego mieszkania tak, jakby było nasze - zapewnia dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie Bożena Terefenko. - Inne powiaty zlecały wyposażenie lokali, my zrobiliśmy wszystko sami i wyszło pięknie. Żeby udekorować mieszkanie, pracownice ogołociły mój gabinet i swoje mieszkania. Kiedy zabrakło już pieniędzy, resztę rzeczy kupiliśmy na własny koszt.

Choć system prawny nie przewiduje istnienia takich mieszkań, potrzeby są ogromne. ROPS monitoruje losy młodzieży opuszczającej pieczę zastępczą i niestety wnioski są mało optymistyczne. 70 procent tych młodych ludzi staje się klientami opieki społecznej, często też zostają bezdomnymi, borykają się z nałogami.

- To grupa ogromnie narażona na samobójstwa, depresje i nieudane życie. Wszystko co możemy zrobić, to spróbować pomóc wejść im w dorosłość. Młodzież oprócz mieszkania ma także wsparcie asystenta, bierze udział w szkoleniach zawodowych, uzupełnia ewentualne braki w edukacji, pomagamy im znaleźć pracę, a kiedy nabiorą wiatru w żagle, pomagamy im znaleźć mieszkanie i się usamodzielnić - mówi dyrektor ROPS D. Rybarska-Jarosz. - To nowatorski projekt realizowany z odważnymi powiatami, jak powiat wałecki, w pewnym sensie eksperyment, ale jeśli uda nam się pomóc wejść w dorosłość choć jednej osobie, cel zostanie osiągnięty. Całego świata nie zbawimy, ale jak się pomoże jednemu człowiekowi, to tak, jakby się pomogło całemu światu. Za dwa lata zrobimy analizę, wyciągniemy wnioski i skorygujemy ewentualne błędy.

- To mieszkanie to dla mnie ogromna pomoc, pozwoli na znaczne obniżenie kosztów życia - cieszy się przyszła lokatorka, 20-letnia Karolina Lisowska, która uczy się zaocznie w Pile i oprócz tego pracuje. - Do tej pory wynajmowałam mieszkanie, co było kosztowne. Bywały takie miesiące, że martwiłam się, czy wystarczy mi na zapłacenie rachunków.

Pieczę nad trojgiem lokatorów sprawować będzie dwóch opiekunów, oni będą  mogli kontrolować czy wszystko odbywa się zgodnie z regulaminem, tzn. czy mieszkańcy nie palą w środku papierosów, nie zakłócają ciszy nocnej i czy utrzymują w mieszkaniu porządek.  Starostowie zadeklarowali pięcioletni okres trwałości projektu, to znaczy, że przez ten czas będą opłacać mieszkania. Oczywiście nie oznacza to, że lokatorzy będą w nich tak długo przebywać. Plan jest taki, że jak tylko się usamodzielnią, ich pokoje zajmą kolejni uczestnicy projektu, ale nikt nikogo przecież nie będzie poganiał…