Nie zaniedbałem Hope

Mówi lekarz weterynarii Janusz Dołowy, który zajmował się dobermanką Hope w pierwszych dobach po wypadku (o sprawie pisaliśmy w ubiegłym tygodniu w Kąciku Zwierzoluba „Coś poszło nie tak”).

Przypomnijmy, zwierzę zostało potrącone 10 stycznia w okolicy Glinek, przybyły na miejsce weterynarz dał jej zastrzyk znieczulający i przewiózł do gabinetu. O zdarzeniu powiadomiła go Straż Gminna, która zawarła umowę z J. Dołowym na pomoc doraźną nad zwierzętami. Po 4 dniach J. Dołowy wykonał telefon do SG, żeby ustalić, co dalej z psem. 15 stycznia strażnicy wysłali zdjęcie Hope do Stowarzyszenia Razem dla Zwierząt, którego wolontariusze wstawili je na stronę. Chodziło o znalezienie właściciela, domu tymczasowego lub stałego. Zwierzęciem zainteresowało się Stowarzyszenie Nadzieja Dobermana, które przy ogromnym zaangażowaniu Razem dla Zwierząt zorganizowało transport psa do Szczecina, gdzie został przebadany i gdzie wdrożono leczenie. Z zamieszczonych w Internecie wyników badań wynika, że przewieziony do Szczecina pies był w złym stanie, miał złamaną miednicę, był odwodniony, na prawo od odbytu znajdowała się rana kłuta z wysiękiem. Oburzeni wolontariusze obu stowarzyszeń rozpętali w Internecie piekło, sugerując, że lekarz weterynarii z Wałcza dopuścił się zaniedbań. Kiedy razem z Haliną Spieczyńską z RdZ pisałyśmy wspomniany wyżej tekst, lekarz J. Dołowy był poza Wałczem i nie mógł się wypowiedzieć, dlatego teraz publikujemy jego wersję zdarzeń.

- To nieprawda, że pies nie był leczony. Dostawał leki: przeciwbólowe, przeciwwstrząsowe oraz antybiotyk z powodu przetoki, która powstała wskutek uderzenia samochodem. Zbadałem zwierzę, stwierdziłem, że nie ma połamanych kończyn,  nie miałem podstaw sądzić, że doszło do złamania miednicy. W początkowym okresie nie było żadnego krwawienia, przetoka pojawiła się później - po czterech dniach, ale rana została zaopatrzona i leczenie wdrożone  - informuje. - Powyższe potwierdza zdjęcie wykonane bezpośrednio po załadunku psa do samochodu Straży Gminnej. Pies pił, pobierał karmę i wypróżniał się. Zdjęcie z mlekiem, które zostało umieszczone w Internecie, jest mojego autorstwa, zależało mi na tym, żeby suczka sama się podniosła do picia po to, żeby było ją widać wyraźnie. Chodziło przecież o znalezienie właścicieli. Nie spodziewałem się, że ktokolwiek uzna, że karmię psy wyłącznie mlekiem. Kiedy pies przebywał u mnie, odczytałem dane z chipa, próbując ustalić właściciela. Suka podnosiła się, kiedy przynosiłem karmę, gdy już zjadła lub się napiła, kładła się i przybierała wygodną dla siebie pozycję psa leżącego. Po 4 dobach zorientowałem się, że nie ma dłużej na co czekać, widziałem potrzebę wykonania badań radiologicznych i skontaktowałem się z gminą Wałcz z pytaniem, co dalej. Sam zasugerowałem kontakt ze Stowarzyszeniem Razem dla Zwierząt. Podkreślam, że u mnie świadczona jest tylko pomoc doraźna.

J. Dołowy tłumaczy, że stan psa pod koniec pobytu zaczął się stopniowo pogarszać i nie poprawiał się mimo wdrożonych leków.

- To normalne, że pies po wypadku komunikacyjnym znajduje się w takim stanie. Najpierw suka potrzebowała czasu, żeby dojść do siebie po znieczuleniu, otrzymywała leki, ale kiedy jej stan się nie poprawiał, skontaktowałem się z jej właścicielem, czyli gminą. Zrobiłem to, co do mnie należało, niczego nie zaniedbałem i nie mam sobie w tej kwestii nic do zarzucenia - zapewnia. - Czuwałem nad tym psem i opiekowałem się nim należycie. Nic nie wskazywało na to, że doszło do złamania, bo kończyny były całe.

W Internecie pojawiły się głosy oburzenia, że klatki, w których trzymane są zwierzęta, są starego typu, a warunki złe. Właściwie nic w tym dziwnego, skoro gmina wiejska Wałcz płaci weterynarzowi ryczałt 200 złotych miesięcznie plus (zgodnie z fakturą) dodatkowo za leczenie bezdomnych zwierząt. Uwaga, wszystkich, które zostaną znalezione na terenie gminy, nie od zwierzęcia. Gmina miejska płaci z kolei ryczałt 850 złotych miesięcznie (w tym jest już leczenie oraz dodatkowe opłaty związane z utrzymaniem budynku). Miesięcznie psów, kotów i na przykład saren, łabędzi czy bocianów przebywa u J. Dołowego średnio od kilkunastu do nawet 30. Za otrzymane od gmin pieniądze lekarz musi jeszcze wyżywić zwierzęta.

- To praca 24 godziny na dobę przez 365 dni w roku. Cała rodzina namawia mnie, żebym zrezygnował, ale kto ma warunki i kto będzie chciał zająć się tymi psami? Żaden inny weterynarz nie będzie pracował za te pieniądze. Kiedy wyjeżdżam, muszę to ustalić z synem, który również jest lekarzem weterynarii i może pod moją nieobecność przejąć moje obowiązki. Ciągła dyspozycyjność bywa naprawdę kłopotliwa. Często odbieram psy w środku nocy tak, jak było to z psem potrąconym ostatnio na „dziesiątce”. Psy u mnie nie głodują, są pod ciągłą kontrolą i opieką. Klatki są stare, wielokrotnie je remontowałem, psy śpią na sianie, bo to moim zdaniem najlepsze rozwiązanie - nie przykleja się do ciała, łatwo usunąć zanieczyszczenia, siano wchłania wilgoć. Proszę mi wierzyć, za te pieniądze nie można zapewnić zwierzętom lepszych warunków - zapewnia J. Dołowy.

Z. Błaszczyk-Koniecko

PS Stan Hope dzięki leczeniu w szczecińskiej klinice stale się poprawia. Na portalu Pomagam.pl trwa zbiórka na jej leczenie https://pomagam.pl/polamanadobermanka?fbclid=IwAR0vGGdhznUNgaH110L7sQEXhuKC-RkRQYn9-arVr7-_M8TQzHq1Qj4J_7k