Święta katolicy, prawosławni i wyznawcy judaizmu.

Wigilia Bożego Narodzenia, czyli 24 grudnia, ma szczególne znaczenie dla katolików. Jest to czas, kiedy rodziny zbierają się razem, aby uczestniczyć w tradycyjnej wieczerzy wigilijnej, która rozpoczyna się od łamania się opłatkiem i składania życzeń. Na stole powinno znaleźć się 12 potraw symbolizujących 12 apostołów.
Po wieczerzy wielu katolików udaje się na pasterkę, czyli nocną Mszę świętą, która odbywa się późnym wieczorem. Pasterka jest momentem, w którym można jeszcze bardziej przeżyć radość narodzin Jezusa.
Poza tradycyjnymi obrzędami religijnymi, katoliccy wierni często przygotowują też szopki bożonarodzeniowe na okres adwentu. Szopki to małe modele przedstawiające miejsce narodzin Jezusa, w którym znajdują się figurki świętej rodziny, pasterzy, trzech króli i innych postaci biblijnych.
W czasie Bożego Narodzenia większość katolickich kościołów jest pięknie udekorowanych. Wnętrze kościoła jest często ozdobione betlejemskimi szopkami, gwiazdami, świecami i innymi symbolami Bożego Narodzenia. W niektórych krajach organizowane są również specjalne procesje i koncerty bożonarodzeniowe.
Choć każde państwo ma swoje specyficzne tradycje i zwyczaje związane z Bożym Narodzeniem, to jednak obchody tego święta zawsze mają charakter radosny i pełen miłości czas, w którym bliscy są razem i celebrowane są narodziny Jezusa.
Podobnie jak w innych chrześcijańskich tradycjach, obchody Bożego Narodzenia w prawosławiu mają charakter radosny i uroczysty. W cerkwiach odbywają się uroczyste nabożeństwa, podczas których przypominane są wydarzenia związane z narodzeniem Jezusa. Liturgia jest pełna śpiewów, modlitw i czytań, a wierni otrzymują błogosławieństwo od duchownych.
Wieczorem wielu ludzi uczestniczy w uroczystych procesjach, które odbywają się wokół cerkwi. Wierni niosą ze sobą ikony, śpiewają pieśni religijne i składają modlitwy. Procesje oświetlane są świecami, co dodaje uroku temu wydarzeniu.
W domach przygotowuje się specjalne potrawy, z którymi spotyka się rodzina i przyjaciele. Wśród tradycyjnych dań znajduje się na przykład „kutia” - mieszanka miodu, orzechów, maku i pszenicy, symbolizująca związek między ziemią a niebem. W tym czasie wiele osób odwiedza swoje rodziny i bliskich, aby świętować razem.
Boże Narodzenie w prawosławiu ma również swoje specjalne obrzędy, takie jak poświęcenie wody, które odbywa się na pamiątkę chrztu Jezusa w Jordanie. Wielu wiernych przychodzi w tym dniu do cerkwi, aby zabrać ze sobą poświęconą wodę do domu, która ma zdaniem prawosławnych chrześcijan moc oczyszczania i uzdrawiania.
Ważne jest, aby podkreślić, że obchody Bożego Narodzenia w prawosławiu mają swoje własne tradycje i zwyczaje, które różnią się od tych obchodzonych w innych wyznaniach chrześcijańskich. Jednak podstawowa treść i przesłanie święta - narodzenie Jezusa Chrystusa - jest wspólne dla wszystkich chrześcijan.
Podczas Chanuki rodziny żydowskie spotykają się, aby wspólnie obchodzić to święto. Głównym elementem obchodów jest zapalanie świec na menorze. Menora składa się z jednej głównej świecy, zwanej shamash, oraz ośmiu świec symbolizujących ośmiodniowe zapalanie.

Każdego wieczoru podczas świąt rodziny zbierają się przy menorze recytując specjalne modlitwy i śpiewają tradycyjne piosenki związane z Chanuką.
Podczas tych dni, dzieci często biorą udział w tradycji zwanej dreidel. Jest to mały drewniany lub plastikowy przedmiot w kształcie grzechotki z hebrajskimi literami na każdym z czterech boków. Dzieci kręcą nim na zmianę i wykonują różne czynności w zależności od litery, która pojawia się na górze. Ten prosty przedmiot staje się symbolem jedności rodziny i radości podczas świętowania Chanuki.
Kolejnym elementem obchodów Chanuki jest spożywanie tradycyjnych potraw, takich jak latkes (placek ziemniaczany), sufganiyot (pączki). Serwowanie potraw na bazie oleju upamiętnia cud kiedy to niewielka ilość oleju wystarczała na oświetlanie Świątyni Jerozolimskiej przez osiem dni.
Święto Chanuka ma głębokie znaczenie religijne dla społeczności żydowskiej, symbolizując nadzieję, niegasnący ogień i przetrwanie w obliczu trudności. To również okazja do spotkania się z rodziną i przyjaciółmi, dzielenia się radością i modlitwami oraz cieszenia się jedzeniem i tradycjami tego wyjątkowego święta.
Cieszmy się zatem wspólnie świętami, niezależnie od tego czy jest się żydem, katolikiem, czy prawosławnym. Święta te powinny być rodzinne i celebrowane z godnością, a symbole nie koniecznie powinny pojawiać się w urzędach czy parlamencie. Tutaj najważniejsza jest rodzina i wiara, a nie komercja oraz polityka.