Kiedy piszę ten felieton, czekam na teleporadę i myślę sobie, że właściwie to jestem zadowolona z takiej formy kontaktu z lekarzem. Nie muszę tracić połowy dnia na dojazd do Szczecina, żeby poznać wyniki moich badań i dowiedzieć się, co mogę zrobić, żeby nie dostać raka albo żeby wykryć go w takim stadium, żeby zdążyć go zabić, zanim on zabije mnie.

Jakość społecznej dyskusji, jaką obecnie obserwuje się nie tylko w ogólnopolskich mediach, lecz również na poziomie lokalnym, coraz częściej osiąga miarę rynsztoka. Adwersarze atakują się z agresją wściekłych psów, lecz najczęściej te ataki są personalne i nic merytorycznego do dyskusji nie wnoszą.

Dostaliśmy kolejny list na temat turystyki. Tym razem pan Stanisław Mordas próbuje mnie przekonać, że się mylę, że miasto ma turystyczny potencjał, że jestem jednostronna, że są ludzie, którzy uprawiają turystykę konną czy wodną, na której się nie znam i że Wałcz jest wprost stworzony do oddawania się tym pasjom.

Często robię zakupy i z coraz większym przerażeniem patrzę, jak w zawrotnym tempie rosną ceny różnych produktów pierwszej potrzeby. Wielu ludzi zdążyło się już przyzwyczaić do rozmaitych programów z plusem proponowanych przez obecną władzę. Niewiele z nich wynikło, obietnice kolejnych tak spowszedniały, że praktycznie nikt nie przyjmuje już ich poważnie. Za to podwyżka cen niemal wszystkich artykułów jest faktem i wyraźnie bije nas po kieszeni.

Po raz kolejny na sesji Rady Miejskiej w kontekście kampanii promocyjnej, jaką miasto Wałcz prowadziło w Warszawie, padły słowa o konieczności wykorzystania potencjału turystycznego miasta. Jakiego - u licha - potencjału?

Obserwując ostatnią sesją Rady Miasta i słuchając dyskusji można było odnieść wrażenie, że miasto jest bardzo źle zarządzane. Większość radnych kwestionowała niemal wszystko, co robi kierownictwo ratusza. Radni uważają, że działania burmistrza i jego urzędników zmierzają w złym kierunku.

Przynajmniej kilka razy dziennie i w redakcji, i prywatnie znajomi i nieznajomi nagabują nas, żebyśmy koniecznie napisali tekst o tym, że pandemii nie ma, wirusy i bakterie nie istnieją i żebyśmy wzięli dowolnego lekarza, który wszystko Czytelnikom wytłumaczy. Byle anonimowo, bo pod nazwiskiem to nie. Ja jestem bardzo cierpliwa, ale do czasu i któraś taka prośba doprowadziła mnie już do szału.

Burzę z piorunami wywołał nasz tekst o pobiciu dwóch nastolatków w Wałczu przez 28-letniego mężczyznę. Przypomnę, że sprawca zeznał, iż nie spodobały mu się ich kolorowe włosy. Nie bez znaczenia pewnie był też fakt, że agresor w chwili ataku był pod wpływem środków odurzających. Oprócz samego czynu uderzył nas sposób, w jaki zwracał się do tych dzieci i to, że tym młodym ludziom nikt nie pomógł. Tą bulwersującą sprawą zajęli się także dziennikarze stacji TVN.

Zabieram się do napisania tego felietonu od kilku tygodni. Tak to jest jak się świeci za kogoś oczami. W którymś momencie trzeba się wycofać. Morduję się przeokrutnie, zaczynam i nie kończę. Zebrałam się dopiero po obejrzeniu Interwencji na Polsacie. W końcu dostrzegłam to, czego wcześniej chyba nie chciałam widzieć.

Uzmysłowiłam sobie kilka dni temu, że konieczna będzie zmiana kilku polskich związków frazeologicznych, wyrażeń i powiedzeń. Stare stały się niekatulane. To przede wszystkim: „Być twardym jak kamień” i „Mieć serce z kamienia”.

Obejrzałem słynny już reportaż „Sąsiedztwo nie do zniesienia” emitowany w TVP, a mówiący o uciążliwym dla okolicznych mieszkańców sąsiedztwie lokalu Park Artsenał. Mieszkający tuż obok ludzie protestując mają rację, lecz nie można nie zauważyć manipulacji i prób lansowania się niektórych osób.

Mimo że od wyborów minęło już sporo czasu, to wciąż w sieci napotykam na wiele materiałów, gdzie nie akceptujemy innych poglądów politycznych i jeden drugiemu oko wykole za polityka.

Letnia kanikuła to najczęściej czas odpoczynku i błogiego lenistwa, sporadyczna aktywność, rekreacja, zagraniczne i krajowe wyjazdy. Tylko czasami, siedząc wieczorem samotnie z butelką piwa przy trzaskającym ognisku, nachodzi ludzi refleksja, jak potoczyło się ich życie.

Jak zrobić z logiki kobietę lekkich obyczajów? Wstaw ogłoszenie o kociętach do oddania. W tym samym ogłoszeniu podziękuj za rady dotyczące kastracji/sterylizacji rodziców. Napisz, że osoba udzielająca takich porad sama poddać się ww. zabiegom. Dalej rozmnażaj koty i dalej proś, żeby ktoś chciał je wziąć.

Moi rodacy znowu wybrali mi na prezydenta populistę, homofoba, polityka całkowicie zależnego od partii, człowieka, który odsuwa Polskę od Europy, który podpisuje większość najgorszych nawet ustaw pisanych dłonią matki partii.