Ostatnio nie za bardzo muszę się wysilać, aby znaleźć temat na felieton. Wystarczy posłuchać co mówią niektórzy radni, a czasami poczytać, co pisze ich progenitura. Hitem minionego tygodnia okazała się ostra szarża, jaką wykonał Zdzisław Ryder podczas sesji Rady Miasta na kierownictwo Wałeckiego Centrum Kultury oraz riposta na Facebooku dyrektora tej placówki.

Ostatnio w internecie ogromną popularnością cieszy się wywiad, jaki lokalny dziennikarz przeprowadził z prezesem Wodociągów Kieleckich. Na każde pytanie o przyczynę awarii pan prezes niezmiennie odpowiadał, że jego firma „w sposób wzorcowy usuwa awarie i jest w tej materii w czołówce krajowej, a nawet światowej i liczba awarii z roku na rok maleje”.

Matematyka, to wspaniała nauka. Dostarcza narzędzi do otrzymywania ścisłych wniosków z przyjętych założeń, zatem dotycząca prawidłowości rozumowania

Chciałabym serdecznie podziękować posłance klubu parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości Jadwidze Emilewicz, która oczywiście tego nie przeczyta, za to, że dzięki niej mogłam z moją rodziną skorzystać z zimowego wypoczynku. Do tej pory stosowałam się do wprowadzonych przez pisowski rząd obostrzeń, chociaż w większości przypadków dostrzegałam ich bezsens, brak logiki, kompletne oderwanie od rzeczywistości, a nawet niekonstytucyjność. Przestrzegałam ich w końcu nie dla siebie, ale dla innych. Żeby nikogo nie narażać, żeby nie mieć nikogo na sumieniu, żeby być w porządku w stosunku do innych.

Już kiedyś pisałem, że jesteśmy jak ta siedząca w powoli podgrzewanej wodzie żaba, która zbyt późno orientuje się, że płyn staje się zbyt gorący i nie można już z niego wyskoczyć. Rządzący powoli, lecz sukcesywnie i konsekwentnie odbierają nam wolność, a kolejnym tego przykładem jest projekt ustawy, jaki ma trafić pod obrady Sejmu. Wprowadza ona zmiany dotyczące postępowania w sprawie wykroczeń i zakłada, że zniesiona zostanie możliwość odmowy przyjęcia mandatu.

Chyba jak wszyscy wierzyłam, że nowy rok będzie lepszy. Niestety bardzo szybko dotarła do nas wiadomość, że zmarł były burmistrz Człopy Zdzisław Kmieć. Dwa dni później podobna tragedia zdarzyła się w naszej rodzinie. Trudno wyobrazić sobie gorszy początek roku…

Przyznajcie się, ile razy przejechaliście się obwodnicą? Ja od otwarcia zrobiłam to już jakieś 34567 razy, chociaż bardzo nie lubię używać samochodu wtedy, kiedy to nie jest absolutnie konieczne. Postanowiłam zrobić wyjątek, bo chwila jest wyjątkowa.

Koledzy z redakcji bardzo prosili, żebym przed świętami odrobinę złagodniała, przestała pastwić się nad Bezprawiem i Niesprawiedliwością, bo krzywdę sami sobie potrafią wyrządzić największą i że wystarczy ich cytować, ale że mam ich jednak nie cytować, bo wiadomo - święta - i żebym wyjątkowo napisała o czymś przyjemniejszym.

Po kilku wakacyjnych tygodniach względnego spokoju, kiedy czasami można było zapomnieć o pandemii cholernego koronawirusa, uspokajani przez premiera Morawieckiego („Nie ma się czego bać, bo na szczęście cała ta choroba została zwalczona…”) wracamy do rzeczywistości.

Rozpoczynam felieton cytatem Maksymiliana Robespierre, który przyszedł mi na myśl po obejrzeniu konferencji prasowej przedstawicielek Strajku Kobiet. Miałam do wyboru jeszcze cytat z Kilerów 2 „I w pi... i wylądował”. Ten pierwszy wydał mi się poważniejszy, choć tak naprawdę ten drugi oddaje istotę rzeczy.

Ponieważ stan mojego zdrowia nie pozwala na uczestniczenie w „czarnych spacerach”, postanowiłem chociaż wypowiedzieć się w dwóch sprawach, które ostatnio mocno bulwersują nasze społeczeństwo. Chodzi o zaostrzenie prawa do aborcji oraz zwiększenie obostrzeń związanych z pandemią.

Po czwartkowym orzeczeniu „Trybunału Konstytucyjnego” jest we mnie wciąż tyle emocji, że nie wiem od czego zacząć.

Kiedy piszę ten felieton, czekam na teleporadę i myślę sobie, że właściwie to jestem zadowolona z takiej formy kontaktu z lekarzem. Nie muszę tracić połowy dnia na dojazd do Szczecina, żeby poznać wyniki moich badań i dowiedzieć się, co mogę zrobić, żeby nie dostać raka albo żeby wykryć go w takim stadium, żeby zdążyć go zabić, zanim on zabije mnie.

Jakość społecznej dyskusji, jaką obecnie obserwuje się nie tylko w ogólnopolskich mediach, lecz również na poziomie lokalnym, coraz częściej osiąga miarę rynsztoka. Adwersarze atakują się z agresją wściekłych psów, lecz najczęściej te ataki są personalne i nic merytorycznego do dyskusji nie wnoszą.

Dostaliśmy kolejny list na temat turystyki. Tym razem pan Stanisław Mordas próbuje mnie przekonać, że się mylę, że miasto ma turystyczny potencjał, że jestem jednostronna, że są ludzie, którzy uprawiają turystykę konną czy wodną, na której się nie znam i że Wałcz jest wprost stworzony do oddawania się tym pasjom.